Duinen bij Bergen - Het Koepeltje

  • 7 KM
Beheerder
PWN
Startpunt
Bergen aan Zee, ingang Verspyckweg, komende vanaf de Zeeweg rechtsaf de Elzenlaan, aan het eind rechtsaf

Toon aanrijroute

Parkeergelegenheid
Bij startpunt route (parkeertarief gemeente Bergen, betaald parkeren van 1 april tot 1 oktober)
Type markering
De route is gemarkeerd door paaltjes met een rode driehoek
Kenschets
Een route waar achter elke bocht het landschap verandert
Omschrijving
Als we in Nederland spreken over 'de blonde duinen' gaat dat over de duinen ten zuiden van Bergen aan Zee. Ongeveer bij Bergen verandert namelijk de samenstelling en ook de kleur van het duinzand. Ten zuiden van Bergen is het zand kalkrijk en blond van kleur. Aan de noordkant is het kalkarm en witgrijs. Het kalkgehalte van het zand laat zich ook duidelijk aflezen aan de begroeiing in het duin: minder kalk betekent vooral dat de bodem zuurder is. Op zo'n bodem kunnen zich heidevelden ontwikkelen. Ook is het duin hier minder uitbundig begroeid en minder groen. De grillige vorm van de eiken en hun geringe hoogte, verraden iets over hun strijd met de altijd aanwezige zeewind. In de loop der eeuwen vormden zich hier grote loopduinen, met aan de westzijde flauwe hellingen.
Ten zuiden van Bergen, waar het zand kalkrijker is, zijn die loopduinen vaak begroeid met duinroos, die de fraaie Latijnse naam 'rosa pimpinellifolia' draagt. De dennenbossen zijn allemaal aangeplant, vooral om verstuiving van de duinen tegen te gaan. Na de Tweede Wereldoorlog zijn er ook nog zwarte dennen geplant, maar na protesten vanuit het 'kunstenaarsdorp' Bergen is die bosaanleg gestopt.

In het Zeehuis, nu Nivon Natuurvrienden, verbleven ooit 'stadse bleekneusjes' om aan te sterken. Op de achtergrond is Huize Glory (hetvoormalige Bio-vacantieoord) zichtbaar. De heide is plaatselijk door mensen ingeplant met bomen. Op andere plaatsen kiemden de door vogels en eekhoorns verstopte eikels spontaan. Clusters van esdoorn, Amerikaanse vogelkers (ook bospest genoemd), lijsterbes, berk en den zijn overal te zien. Het vrijhouden van de heide van veel van die opslag is tijdrovend handwerk. Tijdens de wandeling is een zeer opvallende grenssteen te zien. De grenzen van gemeenten, ook in de duinen, werden vroeger gemarkeerd met stenen. Soms waren dat zuilen, op andere plaatsen veel simpelere stenen palen. Zeker in zeer open duinen was het vaak niet eenvoudig om plekken aan te duiden. Dan waren grenspalen “bakens in de zandzee”. Nu zijn grenzen van eigendommen en gemeenten eenvoudig op kaarten of met GPS terug te vinden.

In het Noordhollands Duinreservaat wandelen en fietsen miljoenen mensen per jaar. Hierdoor dreigt de natuur in het gedrang te komen. Het duin wordt het decor voor allerlei recreatievormen die met het gebied of met de bijzondere natuurwaarden daarin niets van doen hebben. Voor het toelaten van grootschalige sportevenementen bijvoorbeeld geldt een terughoudend beleid. Gelukkig heeft Noord-Holland speciaal voor sportieve vrijetijdsbesteding aangelegde recreatiegebieden. Natuurgerichte recreatie in het duinreservaat betekent bewust kiezen voor activiteiten die passen bij het natuurlijke milieu: wandelen, fietsen, schilderen of tekenen, luieren, fotograferen, natuurstudie of gewoon genieten van rust en ruimte.
Bron
PWN Waterleidingbedrijf Noord-Holland

Vond je dit een leuke route?

Beoordelingen

Versch25 - woensdag 30 december 2020

Thabor koepeltje: waterpunt voor paarden. https://onh.nl/verhaal/oorlog-aan-zee

Yvon Siegel - zondag 13 december 2020

Wat is het tabor Koepeltje? Uit de tweede wereldoorlog? Of.... Ik kan er geen informatie over vinden.... Graag ontvang ik een tip waar ik informatie hierover kan vinden. Dank, Hrt grt, Yvon Siegel

Lisa - zondag 01 september 2019

Loop deze route heel graag! Het is een mooie route, enige minpunt je deelt hem met een heleboel mountainbikers. Die overigens allemaal goedemorgen zeggen. Maak het gelijk wat minder erg