Duinen bij Egmond - De Krim

  • 6.1 KM
Beheerder
PWN
Startpunt
Ingang Middenweg, Egmond-Binnen, ten westen van het dorp, voorbij restaurant Anno Nu

Toon aanrijroute

Parkeergelegenheid
Bij startpunt route
Type markering
De route is gemarkeerd door paaltjes met een rode driehoek
Kenschets
Een afwisselende route met bossen en open duin, waar vlinders genieten van de aanwezige planten
Omschrijving
De inwoners van 'De Egmonden': Egmond aan Zee, Egmond aan den Hoef en Egmond-Binnen hebben al van oudsher de duinen in gebruik. Zo is het aan hen te danken dat het duinterrein bij Egmond-Binnen nog altijd wordt gekenmerkt door een redelijk ongeschonden binnenduinrand met lage duintjes. Bijna overal in de kustgebieden is dit zogenaamde mientenlandschap omgezet in bloembollenakkers (de geestgronden achter de duinen). Maar de Egmonders beweiden deze gronden al eeuwenlang met koeien, waardoor het landschap open is gebleven. Dankzij de combinatie van eeuwenlange begrazing en kalkrijk kwelwater zijn deze binnenduingraslanden bovendien erg bloemrijk: in juni zien ze rood en geel van de grote ratelaar en rietorchis. Vanaf de Van Oldenborghweg ziet u dit landschap in z'n volle glorie; met een geweldig uitzicht op Egmond-Binnen en de karakteristieke contouren van de Abdij van Egmond. Het kalkrijke grondwater dat hier aan de oppervlakte uittreedt, vormt op sommige plaatsen poelen met een rijke amfibieënpopulatie. Er leven onder andere gewone padden, rugstreeppadden en salamanders. De talrijke dennenpercelen in het duinterrein zijn aangelegd in de jaren dertig van de vorige eeuw, in het kader van de werkverschaffing. Werklozen moesten de grond drie steken diep omspitten en er vervolgens 16.000 jonge dennen per hectare in planten. Nu zijn deze bossen circa 80 jaar oud en beeldbepalend in het duinlandschap.

In het gebied bevindt zich het Vennewater dat door afzanding is onstaan. Vroeger is dit nollenland geweest, een landschapstype van steeds lager wordende duintjes. Die duintjes vormden het overgangsgebied tussen duinmassief en polderland. In Nederland is een dergelijk landschap verder alleen nog op de Waddeneilanden te vinden. Overal elders in Noord- en Zuid-Holland is het verdwenen door afzanding, bebouwing of sportveldaanleg. Door het terrein stroomt een in ere herstelde beek, die overtollig duinwater afvoert. Er staat een aantal armzalige lariksen en blauwsparren. Die herinneren nog aan pogingen het duin tot parkgebied te maken. Dat werd - gelukkig - geen succes. In de wandeling zijn veel egelantier, zuurbes, meidoorn, bottelroos en braam te bewonderen. Duintoppen bieden een uitzicht op het Reggers Sandervlak. Veel vlieren in dit open landschap zijn voor een deel afgestorven door de heersende wind. Kruipwilg vormt op sommige plekken eilanden waarvan de randen door de konijnen worden afgeknaagd. Een deel van de vallei is als vogelbroedterrein van 1 maart tot 1 juli niet toegankelijk. Hier broeden enkele zeer storinggevoelige vogelsoorten.

Staring was de man die in de 19de eeuw bebossingsplannen voor duinen ontwikkelde en ze ook uitvoerde. Aanvankelijk met weinig succes. In de jaren dertig van de 20ste eeuw werd duinbebossing uitgevoerd door werklozen van de DUW (Dienst Uitvoering Werken). Om zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden werd door de overheid ondermeer gekozen voor handwerk, zoals bosaanplant. Alleen al in het Noordhollands Duinreservaat waren hierbij meer dan vijfhonderd mensen betrokken.

In deze omgeving zijn de dennenbossen al behoorlijk ontwikkeld. Er wordt nu gewerkt aan een gemengd bos. Door gericht te kappen valt er meer licht op de bodem van het monotone dennenbos, waardoor loofhout kan kiemen.
Bron
PWN Waterleidingbedrijf Noord-Holland

Vond je dit een leuke route?

Beoordelingen

Rop - zaterdag 13 februari 2021

Toppie