Goylant per fiets (Zuidroute)

  • 30 KM
Startpunt
De route start bij de parkeerplaats op Spanderslaan 1 Hilversum.

Toon aanrijroute

Type markering
De route wordt gemarkeerd met klein ovalen plaatjes (bruin met dunne gele rand) waarop een naar rechts of links afbuigend bandenspoor staat afgebeeld. Een rood plaatje met twee gekruisde bandensporen betekent dat een verkeerde weg is gevolgd.
Kenschets
Een prachtige tocht door het zuidelijk deel van het Gooi in een wijde boog om Hilversum heen. Heidevelden, een ven, bos en landgoederen zijn de ingrediënten. De route begint in de Zanderij Crailo tussen Hilversum en Bussum. Vervolgens gaat de tocht over de Wester- en Zuiderheide door het bosgebied ‘De Zuid’ met het Hilversums Wasmeer en meer aan de westkant de Hoorneboegse heide, Corversbos en tot slot het Spanderswoud.
Omschrijving

Zanderij Crailo

De Zanderij Crailo is een 19e-eeuwse zandafgraving, waarbij ongeveer 8 meter zand is afgegraven, tot dicht bij het grondwater. In de meertjes komt het grondwater aan de oppervlakte. Vooral in de winter en in het vroege voorjaar staat het waterpeil hoog. Door de Zanderij loopt het educatieve Heimans zwerfkeienplad. Voor een deel over water als "vlonderpad".

Natuurbrug Zanderij Crailo

Als u vanaf het startpunt bij het kantoor van het Goois Natuurreservaat naar het noorden kijkt ziet u de Natuurbrug liggen als hoge dijk die naar het oosten doorloopt in twee bruggen over weg en spoor. De totale lengte van deze natuurbrug (ecoduct) is 800 meter. Op zijn smalst is de brug 50 meter breed. De begroeide Natuurbrug verbindt het Spanderswoud en Vechtplassengebied met de Bussumerheide en verder de Heuvelrug. Verschillende diersoorten zoals ree, boommarter, zandhagedis en diverse loopkevers en vlindersoorten, zullen er gebruik van maken.

Bussummer- en Westerheide

De Bussummer- en Westerheide vormen samen het grootste heidegebied van het Gooi, slechts onderbroken door de eikensingel langs de Nieuwe Crailose Weg. De bijna 4 km lange kaarsrechte weg, in de volksmond ook wel ‘Gebed zonder End’ genoemd, is ooit aangelegd om de heidevelden te ontginnen en te bebossen. Gelukkig is dat plan niet doorgegaan.

Afwisselend heidelandschap

Aan weerszijden van dit fietspad groeien spontaan opgekomen vliegdennen, waardoor bosjes en open heideveldjes elkaar afwisselen. Zo’n gevarieerd heidelandschap biedt een rijk planten- en dierenleven. Bij het heidebeheer is gekozen voor een combinatie van verschraling (maaien, afplaggen) en begrazing door Schotse hooglanders.

Grafheuvels op de Zuiderheide

De Zuiderheide is een van de reliëfrijkste heidevelden van het Gooi. Het ligt op de overgang van de Gooise stuwwal naar de Eemvallei. De zeven heuveltjes zijn grafheuvels. De oudste grafheuvels dateren van ongeveer 5000 jaar geleden, uit de tijd dat de eerste boeren zich op de hogere gronden in het Gooi vestigden. Ze kapten het bos en maakten akkers. De onvruchtbare zandgronden werden niet bemest, zodat de grond na een paar jaar was uitgeput. De boeren kapten daarna een nieuw stuk bos en lieten op de verlaten akkers schapen, geiten en runderen grazen. Zo ontstonden er uitgestrekte heidevelden. Een aantal vondsten uit de grafheuvels zijn te bekijken in het Goois Museum te Hilversum.

Oude Postweg

Het brede ruiterpad over de heide (bij wandelroutepaal 51) is de Oude Postweg, onderdeel van een handelsroute van Amsterdam naar Noord Duitsland. Op oude kaarten is te zien dat de weg grotendeels het tracé van de huidige snelweg A1 volgt, de weg die in de verte te zien is.

’t Blukbos

Dit bos achter theehuis ’t Bluk is een voormalig stuifduingebied, ontstaan door een te intensieve begrazing met schapen. Zo’n honderd jaar geleden had de wind hier vrij spel. Een restant van de uitgestrekte zandverstuivingen is ‘De Witte Bergen’, een duingebiedje aan de overkant van de snelweg (bij Motel-Restaurant De Witte Bergen).

Faunapassage onder de A27

De aanleg van de A27 heeft het Gooi doorsneden. Op de plaats waar u onder de snelweg doorgaat is rechts een zogeheten Faunapassage aangelegd, om de versnippering tegen te gaan. Achter de houten schutting is er zicht op een brede, ‘diervriendelijke’ doorgang met boomstronken, wortelkluiten en takkenbossen. Reeën, boommarters, egels, muizen, wezels en vele andere dieren maken er graag gebruik van.

Grenspalen

De route volgt de provinciegrens tussen Noord-Holland en Utrecht: links ligt Utrecht, rechts Noord-Holland. Rechts langs het pad staat, een paar honderd meter voorbij de spoorwegovergang, één van de 21 grenspalen, of ‘leeuwenpalen’. Aan de ene kant staat de Hollandse leeuw afgebeeld, aan de andere zijde het wapen van de bisschop van Utrecht.

Hilversums Wasmeer

Hilversums Wasmeer ligt in het zuidelijkste deel van het Goois Natuurreservaat, ook wel De Zuid genoemd. Het van oorsprong voedselarme heideven is ontstaan dank zij een ondoordringbare laag in de bodem, een ‘oerbank’, die ervoor zorgt dat het water niet kan wegzakken. Het Goois Natuurreservaat wil het water en de oevers voedselarm houden en de verlanding van het wasmeer tegengaan. Vanaf het uitzichtpunt aan de rand van het meer hebt u kans vogelsoorten als geoorde fuut, dodaars en bergeend te zien. Langs de bosrand aan de overkant grazen soms reeën.

Dassenbos

Zoals de naam al aangeeft, leven er dassen in het Dassenbos. U zult echter niet zo snel een das tegenkomen, want ze komen vooral ’s nachts uit hun burcht. Het bos behoort tot een veel groter leefgebied met een afwisseling van bosjes, houtwallen, akkers en weilanden - ideaal voor dassen. Om het versnipperde leefgebied te verbinden zijn onder de Utrechtseweg en de A27 dassentunnels aangelegd.

Het Goois Natuurreservaat wil het (productie)bos hier omvormen naar een natuurlijker bos. Het sleutelwoord is variatie, zowel in soorten, als in leeftijd. Er worden open plekken gemaakt, die opnieuw dichtgroeien met bomen, (heide)struiken en kruiden. Het dode hout blijft gewoon liggen, onder het motto ‘dood hout leeft’.

Grenspaden

De route volgt opnieuw het oude grenspad tussen Holland en Utrecht. De naam ‘Geneverpad’, het pad waar u net reed, herinnert aan smokkelactiviteiten. Over deze weg ging vroeger illegaal jenever de grens over om de Utrechtse belasting op sterke drank te ontduiken.

Spoorlijn

De spoorlijnen rond Hilversum zijn in de 19e eeuw soms ingegraven in de heidevelden om de rails zo vlak mogelijk te laten lopen. Let u eens op de betonnen spoorbogen. Ze zijn gemaakt in de Tweede Wereldoorlog, in een tijd dat er gebrek was aan staal. De betonnen ‘portalen’ zijn uniek in Nederland en beschermd monument.

Hoorneboegseheide

Op de Hoorneboegse heide gaat de route over het hoogste punt. Met zijn 16,7 m is de Hoorneboegsche Heide minder hoog dan de Tafelbergheide (27,8 m), maar het uitzicht is niet minder fraai. Rond het hoogste punt op de Hoorneboegse heide staan verschillende bomen die door hun vrije stand (solitair) hun natuurlijke vorm tonen, ook wel de habitus genoemd.

Kerkelanden

De route gaat door een nieuwe woonwijk in de meent, Kerkelanden. In de Middeleeuwen is in dit gebied veen afgegraven, waarna het tijdelijk als bouwland is gebruikt. In 1481 werd het land door de Gooise gemeenten geschonken aan de kerk te Naarden. Met de opbrengst van het land kon de schade worden hersteld die door de brandstichtende ‘Stichtsen’ uit Utrecht was aangericht. De naam ‘Kerkelanden’ dateert van die tijd.

Corversbosch

Het Corversbosch, eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten, ligt in het grensgebied van de Heuvelrug en het Vechtplassengebied. Op de akkers groeien traditionele landbouwgewassen, zoals boekweit en rogge. Er zijn beperkingen in het gebruik van bestrijdingsmiddelen en mest, zodat typische akkerkruiden als akkerviooltje, korenbloem en klaproos terugkeren. Bijna aan het einde van de akkers is er een prachtig doorkijkje naar Gooilust, een van de ’s-Gravelandse landgoederen.

In de 17e eeuw is er in ’s-Graveland veel zand afgegraven. Het zand was nodig voor het verstevigen van de moerassige Amsterdamse grachtengordel. Op de zanderijen verrezen boerderijen die al snel uitgroeiden tot buitenplaatsen omringd door landgoederen. Veel landgoederen, waaronder Gooilust, zijn in bezit van Natuurmonumenten.

Spanderslaan

De natuur heeft langs de Spanderslaan grote winst geboekt: bij de ‘ontharding’ van de weg enige jaren geleden, is het milieubelastende (teerhoudende) asfalt weggehaald om een betere uitwisseling te krijgen tussen het noordelijk en zuidelijk deel van het Spanderswoud. Ook is de weg weer domein van wandelaar, fietser en koetsier geworden.

Bron
Goois Natuurreservaat

Vond je dit een leuke route?

Beoordelingen

Edgar van Santen - woensdag 13 januari 2021

Ter hoogte van de loosdrechtse weg mist een bordje. Je wordt naar links gestuurd en daarna houdt het op..