Duinen bij Heemskerk - 't Rondje van Boreel

  • 5.4 KM
Beheerder
PWN
Startpunt
Wijk aan Zee, ingang De Rellen, komende van Beverwijk vanaf de Verlengde Voorstraat rechtsaf het Boothuisplein in, aan het eind van de Meeuwenweg

Toon aanrijroute

Parkeergelegenheid
Bij startpunt route
Type markering
De route is gemarkeerd door paaltjes met een rode driehoek
Kenschets
Wandelen door mooie duinnatuur, omgeven door de productie van drinkwater, groenten en staal
Omschrijving
Algemeen
Het duinterrein bij Heemskerk wordt gekenmerkt door grote valleien die aan de oostzijde worden begrensd door paraboolduinen van wel 1,5 km lang. Het uitzichtduin op de Kruisberg ligt op zo'n groot paraboolduin. De grote vallei ten oosten van de Kruisberg leende zich bij uitstek voor grootschalige landbouwontginning. Deze ontginning begon omstreeks 1880, maar de grote landbouwcrisis van 1895 maakte er een eind aan. Later werd het ontgonnen terrein op veel kleinere schaal gebruikt voor groente- en aardbeienteelt. De groenten en aardbeien waren voor de Amsterdamse markt en op de terugweg werd uit de grote stad 'beer' of mest meegenomen. In de tijd dat er nog geen riolering was, vervulde de beerton die functie. Daarom komen op enkele percelen nog steeds veel stenen pijpenkoppen en scherven tevoorschijn, die ooit in Amsterdamse beerputten zijn gegooid. Veel van deze tuinbouwpercelen zijn inmiddels verlaten en vooral langs de Kruisbergweg omgezet in speelvelden.

Ten westen van de Kruisberg zijn veel valleien in de jaren 30 in werkverschaffing beplant met Oostenrijkse dennen. Deze bomen zijn erg beeldbepalend in het middengedeelte van het duinterrein. Naar het westen toe neemt de hoogte van de bomen af en maken ze geleidelijk plaats voor struikachtige begroeiing. Nog westelijker bepaalt natuurlijk duingrasland het beeld. De strandopgang naar het Heemskerkse strand is alleen per fiets bereikbaar en daarom nog relatief rustig, zelfs op mooie zomerdagen.

Een deel van de dennenbossen ziet er niet gezond uit. Het bos heeft daar veel last van de zoute zeewind, waardoor het groeiproblemen heeft. Ook andere dennenbossen op deze route vertonen dit beeld. Let ook op het hoge gras. Dit is een voorbeeld van verruiging, waarbij vervuilde neerslag een grote rol speelt. Het bos is gemengd met stakerige eikjes, die ook groeiproblemen hebben. In de ondergroei van het bos staan veel varens en langs de wegberm gele toorts.

In de eerste helft van de vorige eeuw werd er in het duinreservaat veel dennenbos aangeplant. Doel was houtproductie en “verbetering” van het duingebied voor bezoekers. De vrijwel altijd waaiende zeewind brengt zout mee. Dat zout zet zich af op naalden en takken. Zout onttrekt vocht en naalden en takken leggen het loodje. Op den duur heeft een den alleen aan de landkant nog takken en gaat dood. Dan staat de volgende den in de volle wind en het proces herhaalt zich. Beheerders noemen dat het “oprollen” van dennenbos. Loofbomen hebben minder last van het zout, omdat ze een half jaar lang geen bladeren hebben.

De activiteiten van Tata Steel (Hoogovens) zijn hier te zien, te horen en soms te ruiken. De brede zandstrook die u tegenkomt was voorheen de (nu omgelegde) beklinkerde Meeuwenweg. De wandeling gaat verder door loofbos waarin ook sparren staan. Die dateren uit de tijd dat men van de duinen een park wilde maken. De dennen die verder van zee staan, zien er beter uit en zijn ook groter. Het gemengde bos ziet er hier al heel natuurlijk uit.

Drinkwaterproductie
Na de valleien heeft u een uitzicht over infiltratiegebied “Kieftenvlak”. De kanalen bevatten voorgezuiverd IJsselmeerwater, dat voor de drinkwaterproductie dient. Hier zijn meestal veel (water-) vogels te zien.

Duingebruik
Rondom Wijk aan Zee en Egmond aan Zee hebben de bewoners eeuwenlang gebruik gemaakt van hun duinomgeving. Alle hout werd er weggehaald om te stoken. Geiten, schapen en koeien graasden de begroeiing kort. Alleen de allersterkste planten of de planten met ontwikkelde aanpassingen, konden het in de dorpsomgeving uithouden. In de afgelopen eeuw veranderde het duingebruik. Daardoor dreigden flora en fauna van dit typerende landschap, het zogenaamde zeedorpenlandschap, te verdwijnen. Om dit te voorkomen is teruggegrepen op vroegere vormen van duinbeheer. Er grazen nu in de zomer koeien of schapen. Daarom ziet u er ook prikkeldraad en zijn er klaphekken, om te voorkomen dat de dieren door het hele duin gaan wandelen. Een mooie vertegenwoordiger van de zeedorpenvegetatie is de gele ratelaar die in mei en juni te bewonderen is.
Bron
PWN Waterleidingbedrijf Noord-Holland

Vond je dit een leuke route?

Beoordelingen

Ron - zaterdag 27 februari 2021

Prachtige wandelroute van ruim 5,5 Km met onderweg stukken met mul zand. Mooie waterpartijen gezien en een flinke kudde schotse hooglanders. Echter de route op de kaart is anders dan in werkelijkheid, de rode pijl gaf linksaf en toen zag ik dat ik van de route ging afwijken, heb de tocht maar gevolgd met de oranje pijlen, is precies deze route, ofwel ook de Beek als Bron route genoemd, kwam je weer op het beginpunt uit. Bedankt voor deze route!